Przejdź do treści Przejdź do wyszukiwarki
Szkoła Podstawowa
im. Mieszka I w Mieszkowicach
  • Logo Biuletyn Informacji Publicznej

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna

Postawa prawna

  1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2017 poz.1591)
  2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2017 poz.1643)
  3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym  (Dz.U. 2017 poz. 1578).
  4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym  (Dz.U. 2017 poz. 1652).
  5. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. 2017 poz. 59).

ROZDZIAŁ I
ZASADY ORGANIZACJI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

 

§ 1

  1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczną w szkole organizuje i nadzoruje Dyrektor szkoły.
  2. Szkoła udziela i organizuje uczniom i ich rodzicom oraz nauczycielom pomoc psychologiczno-pedagogiczną na zasadach określonych przepisami prawa.
  3. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają:
    1. nauczyciele,
    2. wychowawcy,
    3. specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej (psycholog, pedagog, logopeda, doradca zawodowy, terapeuta pedagogiczny i inni specjaliści).

§ 2

  1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających  w szczególności:
    1. z niepełnosprawności,
    2. z niedostosowania społecznego,
    3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
    4. z zaburzeń zachowania i emocji,
    5. ze szczególnych uzdolnień,
    6. ze specyficznych trudności w uczeniu się,
    7. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
    8. z choroby przewlekłej,
    9. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
    10. z niepowodzeń edukacyjnych,
    11. z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytowa ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi,
    12. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
  2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy:
    1. ucznia,
    2. rodziców ucznia,
    3. yrektora szkoły,
    4. nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem,
    5. pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej,
    6. poradni,
    7. asystenta edukacji romskiej,
    8. asystenta nauczyciela lub asystenta wychowawcy świetlicy,
    9. pomocy nauczyciela,
    10. pracownika socjalnego,
    11. asystenta rodziny,
    12. kuratora sądowego,
    13. organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotów działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
  3. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
    1. rodzicami uczniów,
    2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi,
    3. placówkami doskonalenia nauczycieli,
    4. przedszkolami, szkołami i placówkami,
    5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży
  4. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w:
    1. rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych,
    2. rozwijaniu umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.
  5. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.
  6. Wszelkie działania związane z pomocą psychologiczno-pedagogiczna na terenie szkoły koordynuje pedagog szkolny.
  7. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści w szkole prowadzą działania pedagogiczne mające na celu w szczególności:
    1. rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w tym uczniów szczególnie uzdolnionych oraz trudności w uczeniu się i zaplanowanie sposobów ich zaspokojenia w tym:
    2. określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz zaplanowanie wsparcia związanego z rozwijaniem zainteresowań i uzdolnień uczniów.
    3. rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły
    4. podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania,
    5. współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i post diagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.
  8. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści prowadzą w szczególności
    1. obserwację pedagogiczną mającą na celu rozpoznanie u uczniów
      • trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań;
      • szczególnych uzdolnień;
    2. doradztwo edukacyjno-zawodowe.
  9. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną odpowiednio nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomoc w trakcie bieżącej pracy z uczniem       i informują o tym wychowawcę klasy.
  10. Wychowawca klasy lub dyrektor szkoły informuje innych nauczycieli, wychowawców lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem (jeżeli stwierdzi taką potrzebę), oraz we współpracy  z nauczycielami, wychowawcami lub specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli, wychowawców i specjalistów oraz bieżącej pracy z uczniem.
  11. Wychowawcy i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.
  12. Każdy nauczyciel oraz specjalista zatrudniony w szkole ma obowiązek prowadzić działania pedagogiczne, których celem jest:
    1. rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym szczególnie uzdolnionych;
    2. zaplanowanie sposobów ich zaspokajania;
    3. realizacja zaleceń i ustaleń poradni psychologiczno-pedagogicznej.
    4. dokonywanie bieżących obserwacji oceny efektywności działań
    5. formułowanie wniosków dotyczących dalszych działań, których celem jest poprawa funkcjonowania ucznia  z uwzględnieniem wniosków dotyczących dalszych działań.
  13. W przypadku gdy pomimo udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia w szkole, dyrektor za zgodą rodziców ucznia, występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.

§ 3
FORMY UDZIELANEJ POMOCY

  1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana uczniom przez nauczycieli i specjalistów w formie:
    1. bieżącej pracy z uczniem,
    2. przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów,
    3. zajęć rozwijających uzdolnienia,
    4. zajęć rozwijających umiejętność uczenia się,
    5. zajęć dydaktyczno-wyrównawczych,
    6. zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym,
    7. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
    8. zindywidualizowanej ścieżki kształcenia,
    9. porad i konsultacji,
    10. warsztatów.
  2. Porady i konsultacje dla uczniów oraz porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia dla rodziców uczniów i nauczycieli prowadzą nauczyciele i specjaliści.
  3. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększenia efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.

ROZDZIAŁ II
ZADANIA DYREKTORA

§ 1

  1. Dyrektor szkoły organizuje pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szczególności:
    1. Ustala formy udzielanej pomocy, okres ich udzielania i wymiar godzin poszczególnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej  przeznaczonych na realizację tych form.
    2. Podczas planowania i koordynowania udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej odpowiednio dyrektor lub wychowawca współpracują z rodzicami ucznia lub oraz w zależności od potrzeb z innymi nauczycielami, wychowawcami klas i specjalistami.
    3. Dyrektor szkoły może wyznaczyć inną osobę do planowania i koordynowania  udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
    4. W przypadku, gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną, wychowawca lub dyrektor planując uczniowi udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem mające na celu poprawę funkcjonowania ucznia.
    5. Informuje pisemnie rodziców/prawnych opiekunów ucznia o ustalonych formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane.
    6. Dyrektor szkoły  tworzy zespół dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – niezwłocznie po otrzymaniu orzeczenia.
    7. Dyrektor szkoły wyznacza koordynatora pracy zespołu, którym może być wychowawca lub pracujący z nim specjalista.
    8. Powiadamia pisemnie rodzica o posiedzeniu zespołu, bądź upoważnia do tego  koordynatora zespołu.  

ROZDZIAŁ III
ZADANIA WYCHOWACY

§ 1

  1. Planuje  i koordynuje udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględniając zalecenia zawarte w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego, o potrzebie indywidualnego nauczania oraz opiniach poradni.
  2. Informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
  3. Współpracuje z rodzicami ucznia oraz w zależności od potrzeb z innymi nauczycielami, specjalistami, poradnią lub innymi osobami.
  4. Sporządza w dzienniku wykaz uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną swojej  klasy.
  5. Gromadzi w teczce wychowawcy dokumentację dotyczącą pomocy psychologiczno-pedagogicznej

ROZDZIAŁ IV
TRYB UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ UCZNIOM POSIADAJĄCYM ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO

  1. Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dyrektor tworzy zespół i powołuje koordynatora.
  2. Zespół na podstawie ustalonych przez dyrektora szkoły form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, określa działania wspierające rodziców ucznia oraz, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
  3. Zespół co najmniej dwa razy w roku dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia. W oparciu o wnioski wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia oraz diagnozę a także zalecenia zawarte w orzeczeniu, zespół opracowuje Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny.
  4. Zespół dokonując okresowej wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania ucznia i uwzględniając ocenę efektywności programu, w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu.
  5. Spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej niż dwa razy w roku szkolnym.
  6. Spotkania zespołu zwołuje osoba koordynująca pracę zespołu.
  7. Osoba koordynująca pracę zespołu informuje dyrektora szkoły o planowanym terminie spotkania z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem.
  8. Rodzice ucznia mogą uczestniczyć w spotkaniach zespołu.
  9. W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć:
    1. na wniosek rodzica/opiekuna prawnego - przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej,
    2. na wniosek rodzica ucznia lub za ich zgodą - inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista.
  10. Osoby biorące udział w spotkaniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu zespołu.
  11. Ustalenia zespołu są uwzględniane w Indywidualnym Programie Edukacyjno-Terapeutycznym opracowanym dla ucznia.
  12. Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny zawiera treści określone w aktualnych aktach prawnych.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

ZAŁACZNIKI:

  1.  Wzór pisma do rodziców/prawnych opiekunów informującego o udzielonej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
  2. Wzór Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego